Deze studie vertaalde Fasolt onder meer in de ‘Powerade Series’: Gelaagde tekeningen geïnfuseerd met vet en overgoten met energiedrank. Ze worden geïnstalleerd op beugels, als monitors in een fitnesscentrum, en kijken op je neer.
“Powerade biedt met zijn branding en reclame die belofte van maakbaarheid, wat voor mij het idee van de meritocratie uitdrukt. Een valse belofte, want zoveel hangt af van privileges. Dat idee van maakbaarheid is een verstikkende gedachte. Het beeld van ambitie in onze maatschappij is een stemmetje dat je constant vertelt dat je vooruit moet, en beter moet worden. Als een vervelende baas die over je schouder hangt en je continu aanport. Maar het is alomtegenwoordig, er valt bijna niet aan te ontsnappen.”
Fasolt is een echte informatieverzamelaar, hij documenteert zelfs zijn documentatie.
“Op een gegeven moment ben ik aan een ‘Structural Incomplete Glossary’ begonnen. Een document dat blijft groeien en de neerslag van mijn denkproces is. Extracten uit boeken en beeldmateriaal van materiaalonderzoek lopen in elkaar over. Zo zwengelt het ene werk ook weer nieuw werk aan.”
“Ik probeer verschillende narratieven samen te brengen. Die narratieven vertaal ik vervolgens met materialen. De materialen zijn als het ware protagonisten in een groot verhaal. Zo gebruik ik vet, dat een heel ander smeltpunt heeft dan pakweg tin. In mijn werken komen die protagonisten samen, ik breng ze in beeld, bijvoorbeeld in kaders van dubbel glas.”