Hoe kan het dat je elke dag leeft met kunst maar het niet doorhebt? In het geval van Bryan Minga Hembi is dat zo. Bryan studeert aan de Arteveldehogeschool, is artist manager bij Koolisse en loopt stage bij Artshizzle. Wij vroegen hem of hij thuis kunst heeft, en of hij daar iets over wou vertellen.
“Mijn ouderlijk huis staat vrij vol: mijn moeder houdt van decoratie en kunst, dus er zijn maar weinig lege muren of tafels te vinden.
In de inkomhal word je begroet door een wandtapijt dat mijn moeder op een rommelmarkt vond. Ze heeft het ingekaderd en zo aan de muur gehangen.
In onze woonkamer hangt een kopie van El pintor y la modelo van Pablo Picasso. Toen ik jong was vond ik dit een lelijk schilderij en vroeg ik mij af waarom het zo prominent in onze woonkamer hing. Mijn vader overtuigde mij dat het een origineel stuk was van een grote kunstenaar, en dat de betekenis belangrijker was dan de visuele waarde. Dat eerste was natuurlijk een leugen, dat tweede snapte ik als kind niet. Maar daar kom ik nog op terug.
Mijn ouders zijn afkomstig uit de Democratische Republiek Congo, uit Katanga, bekend van de grote kopermijnen. Het derde werk in onze woonkamer is verbonden met Katanga. Het heet Village du SUD en is volledig uit koper gemaakt. Mijn ouders kregen het als huwelijkscadeau van mijn grootouders. Die kochten het op de Place de la Post in Lubumbashi, gekend voor de artiesten die er hun werkjes verkopen.
Het laatste werk dat je ziet is de maagd Maria in onze eetkamer. Het is voor mij het belangrijkste werkje dat we thuis hebben. Wij als katholieken hebben in elke kamer van ons huis wel een object dat ons geloof symboliseert.
De maagd Maria is volledig in koper gemaakt op een malachiet achtergrond. Malachiet is de grondstof waar koper van wordt gemaakt. In zijn ruwe vorm is malachiet al een kostbaar materiaal, maar in bepaale vormen van het animistisch traditioneel geloof in Zuid-Congo gelooft men bovendien dat malachiet helpt tegen gewrichtsproblemen en pijn kan ‘absorberen’. Hoewel ik niet bijgelovig ben, zie ik dit object toch als een symbolische steun voor ons gezin.
Nu ik volwassen ben, snap ik beter wat mijn vader indertijd bedoelde met “de betekenis van kunst is belangrijker dan de visuele waarde”. Het gaat niet altijd om wat je ziet, maar om de gedachte en het verhaal achter het werk. Dat is net de charme van kunst: het is geen wiskunde maar een stukje filosofie en geschiedenis vertaald in een object.”